Geplaatst door
MIT361 mysterieuze dorp
Aan de voet van een enorme berg lag een dorp van een paar huizen.. Hoewel er huizen waren, woonde hier niemand. İhsan ontdekte deze plek toen hij een baan ging zoeken.. İhsan woonde pas een half jaartje in de buurt van deze dorp met zijn vrouw Aisha en hun kinderen, Samet en Nur.. Ze bevonden zich weer in zo'n slechte situatie dat ze de huur van het huis niet meer konden betalen.. Na een lange tijd door de dorp te hebben gelopen, realiseerde hij zich dat er niemand was.. Hij dacht erover het gehuurde huis te verlaten en zich hier te vestigen.. Toen hij thuiskwam, vertelde hij dit idee aan zijn vrouw. Eerst waren ze er niet zo blij mee, maar later besloten ze dat het wel een goed idee was aangezien ze de huur niet meer konden betalen..
De volgende dag leenden ze een auto en vestigden zich in die dorp.. Er was hier geen enkele kruidenier of persoon.. Het was een rustige plek met niemand.. s'nachts legden ze hun bedden op en sliepen.. Het was hier s'nachts erg koud.. Er waren geluiden van wilde dieren. Men kon hier niet leven uit angst en kou..
In de ochtend werd Aisha wakker en maakte het ontbijt klaar en ging haar man İhsan wakker maken, maar İhsan lag niet in zijn bed.. Aisha was erg verontrust want er was niemand in deze dorp.. Waar zou Ihsan heen kunnen gaan? Zijn vrouw Aisha was nogal nieuwsgierig.. Na een paar uur was het avond.. De kinderen vroegen naar hun vader.. Ondertussen duwde İhsan tegen de deur en ging naar binnen, zodra İhsan binnenkwam, vroeg zijn vrouw: "Waar was je?" Hij zei dat hij een baan ging zoeken. daarna waren de angsten en zorgen van zijn vrouw verdwenen..
İhsan en zijn familie zouden hun tweede nacht in deze stad doorbrengen.. het weer was erg koud en overal bedekt met sneeuw. Toen Nur ochtend wakker werd en de sneeuw buiten zag, rende ze naar haar moeder en zei dat het buiten bedekt was met sneeuw.. Aisha liet haar kinderen niet buiten omdat ze bang was voor te veel sneeuw en in een dorp woonde waar niemand leefde..
Nur ging naar buiten zonder toestemming van haar moeder.. Na een tijdje was het avond, maar Nur was er nog steeds niet.. Aisha was erg bang en begonnen haar met haar zoon samet te zoeken maar konden haar niet vinden..
Toen haar man İhsan thuiskwam, was er niemand thuis, toen hij naar buiten ging, zag hij zijn zoon op afstand.. Hij ging haastig naar zijn zoon en vroeg hem: "Wat is er gebeurd?" Zijn zoon zei dat zijn zusje vermist was.. İhsan begon samen met z'n gezin te zoeken, maar de uren tikten en de inspanningen waren tevergeefs.. Het was bijna ochtend, maar Nur was nog steeds niet gevonden..
İhsan belde in paniek de politie.. Tien, vijftien minuten later kwam de politie. De politie ging op zoek naar het meisje met getrainde honden.. Tien kilometer verderop vond de politie haar spoor.. Ze begonnen onmiddellijk de sneeuw op te graven en het meisje eruit te halen.. Toen ze het meisje onder de sneeuw vandaan haalden, was ze bevroren en kon ze niet ademen, toen mevrouw Aisha hoorde dat het meisje was overleden, viel ze flauw. Samet keek alsof hij niet begreep wat er aan de hand was.. İhsan toonde zijn pijn niet, maar hij bloedde van binnen..
Een dag later besloot de familie hun enige dochter te begraven in de bossen tegenover het huis.. Toen ze het bos in gingen op zoek naar een geschikte plek, konden ze hun ogen niet geloven.. Er waren hier veel graven, kleine graven.. Ze dachten dat deze plek vroeger een begraafplaats was, maar waarom waren er alleen maar kindergraven? Ze vonden een geschikte plek en begonnen te graven. Terwijl İhsan het graf aan het graven was, raakte de schop een hard voorwerp.. Wat ze dachten dat het een steen was, was eigenlijk een groot pot. Toen ze de pot uit de grond haalden en ernaar keken, zagen ze dat er goud in zat. İhsan begroef zijn dochter in de grond en nam de pot mee naar huis..
De volgende ochtend zag İhsan een voorbijganger tegenover zijn huis, waar hij hout ging hakken. De man leek verrast dat er iemand in de dorp was. Hij vroeg İhsan: "Wat doe jij hier?" Ihsan antwoordde dat we hier wonen en bood deze mysterieuze vreemdeling thuis iets aan.. De man vertelde dat er vroeger mensen in deze stad woonden.. Ihsan vroeg waar ze nu zijn? de man antwoorde: Toen enkele van hun kinderen stierven, begroeven ze hen in het bos aan de overkant, maar toen ze werden begraven, vonden ze kruiken vol goud op de plaats waar ze gingen graven en daarna vertrokken ze van hier zei hij..
İhsan luisterde gefascineerd naar wat de man vertelde en zei dat ons hetzelfde is overkomen.. Deze keer was het de beurt aan de mysterieuze vreemdeling om verrast te worden.. De gast zei stotterend dat die nu moest gaan en liep haastig naar de deur..
Hij draaide om en zei: 'Ik denk dat jullie hier zo snel mogelijk weg moeten voordat jullie je andere kind verliezen.'
wordt vervolgd..