Three Different Girls

[lifeless]

door die plekken in het verhaal en je alles goed weet haha

Ja klopt.. familie enzo he!!


Ik hoop vanavond een vervolg te schrijven.

[moitagna]

Uppp ik wil een vervolg je hebt me echt verslaafd gemaakt!!!

[-KIEKEBOE]

meer!

[iesiej]

Ja i know dat er 3 meisjes zijn

Maar als je over Lina schrijft is het altijd heel spannend

En ook op je poll .. Meeste stemmen zijn toch voor Lina haha

Ga snel verder !

[MISS_SGAT]

Oepaa

[lifeless]

Uppa, Wanneer ga je verder?

Ik wilde eigenlijk vandaag schrijven, maar ik red het niet
Heb het gewoon een beetje druk met stage nu, ben iedere dag pas rond 6 uur thuis en daarna ben ik doodmoe. Maar ik maak het morgen goed, beloofd!!!

X

[MISS_SGAT]

Oepaa

[tangaouia26]

Upppppp ga gauww verder!

[-Problemz]

oepaaaaaaaaa!

[lifeless]

34. Zijn verdiende loon


Lina

Lina schiet in een zalmkleurig bloemetjes jurkje waarop ze een spijkerjasje draagt. Daaronder trekt ze haar babyroze Givenchy pumps aan. Ze draagt geen panty of legging onder het jurkje. Kritisch bekijkt ze haar bruingekleurde benen. Twee dagen geleden is ze onder de zonnebank geweest dus haar benen zijn mooi bijgekleurd.
Vandaag heeft ze met Ouassim afgesproken iets leuks te doen met die kleine. Ze zijn van plan naar Scheveningen te gaan, daar is het immers ideaal weer voor.
De afgelopen week hebben Ouassim, Hiba en Lina twee keer eerder afgesproken. Ze zijn naar het park geweest en zijn met Hiba naar een speelparadijs geweest. Voortaan noemt Hiba Lina tante Lien, en telkens als ze dat zegt, smelt Lina als boter in de pan.
Het was liefde op het eerste gezicht toen Lina het nichtje van Ouassim zag. Lina heeft een zwak voor kleine kinderen. Ze zijn zo onschuldig en lief. Ze nemen je hoe je bent, wat voor mens je ook bent en wat voor karakter je ook hebt.
Lina’s grootste wens is haar eigen kleine wondertje, maar helaas is daar een man voor nodig. Lina's enige optie is zaadinplanting.
Als Lina klaar is met omkleden, spuit ze het geurtje Heat van Beyoncé rond en verlaat dan haar appartement.
Even later staat ze voor Ouassim’s voordeur en klopt twee keer aan. Kort daarna wordt de deur open gedaan door Ouassim zelf. Zijn verschijning doet Lina haast kwijlen, maar al snel vermant Lina zich en heeft ze zich weer onder controle. Ouassim draagt een Chanel zonnebril en een witte v-hals T-shirt waarin zijn brede bouw goed uitkomt. Veel oog voor Ouassim heeft Lina niet meer als Hiba komt aangerend. ‘Tante Lien!’ roept ze opgewekt en ze vliegt in Lina’s armen. De lach op Hiba’s gezichtje, doet Lina’s gehele dag goed. ‘Gaan we weer met de poppen spelen?’ vraagt Hiba met een schattig stemmetje.
‘We gaan andere leuke dingen doen lieverd. We gaan naar het strand.’ Hiba’s grote donkere oogjes beginnen te glunderen van geluk, vervolgens begint ze op en neer te springen van blijdschap. Dan pakt Lina Hiba bij haar handje en loopt met haar naar de liften toe.

‘We gaan met mijn auto, als je dat niet erg vind,’ besluit Lina en zonder op antwoord te wachten, loopt Lina naar haar auto die vlak voor de ingang van het appartement geparkeerd staat.
‘Waarom?’ vraagt Ouassim quasi beledigd.
‘Ik rij liever met mijn eigen auto.’ Lina houdt de deur van de passagierskant voor Hiba open. Dat wil zeggen dat Ouassim achterin moet.
‘Papa, jouw auto staat toch daar?’ Hiba wijst naar Ouassim’s auto verderop. Lina vind het een beetje raar dat Hiba Ouassim continue ‘papa’ noemt. Maar anderzijds kan ze het ook wel begrijpen. Hiba’s vader is vlak na haar geboorte overleden, en Ouassim heeft de vaderrol in zich opgenomen. Vandaar dat Hiba hem als een ‘papa’ ziet, een vaderfiguur. Lina vind het vreselijk voor zo’n klein meisje om zonder de biologische vader te moeten opgroeien, de man die haar verwekt heeft. Hiba zal haar echte vader nooit leren kennen. Dat idee bezorgt Lina kippenvel.
Lina weet dat ze Ouassim beledigd heeft. Eerst wisselt ze geen enkel woord met hem, vervolgens staat ze er op om met haar eigen auto te gaan, en daarna moet Ouassim ook nog eens achterin zitten. Veel kan het Lina niet schelen, want ze is hier voor Hiba en deze dag draait om haar.
Onderweg draait Lina een CD met kinderliedjes, die ze speciaal voor Hiba gedownload heeft. Luidkeels zingt Lina mee, en Hiba straalt als een zonnetje. ‘Papa, waarom zingt mama nooit zo met mij?’ vraagt Hiba als het liedje afgelopen is.
Ouassim slikt moeizaam, woorden schieten te kort. Rania is geen kindervriend en ze is bij lange na niet zo goed met kinderen, als Lina is.
Rania geeft Hiba de schuld dat haar familie haar heeft afgestoten, en beweert dat Hiba haar leven vergalt heeft en de relatie met Ouassim kapot gemaakt heeft.
Rania doet zelden iets leuks met Hiba. Ze neemt Hiba nooit mee naar het park, de kermis of naar het zwembad. Die dingen doet Hiba louter met Ouassim.
Ook koopt Ouassim Hiba’s kleding, dat omdat Rania nooit nieuwe kleding voor Hiba aanschaft. Als het aan Rania ligt, loopt Hiba in dezelfde veel te oude versleten kleding als een jaar geleden.
Aangekomen bij het strand van Scheveningen, bemachtigen ze met veel geluk een parkeerplaatsje, want die zijn zeer populair hier. Het drietal stapt uit en lopen even over de boulevard. Door menig man worden ze aangegaapt en bekeken. Ze lijken namelijk net een stelletje.
Hiba rent allerlei kanten op en is dolenthousiast, hier is ze namelijk nog nooit geweest. ‘Ijsje, ijsje!’ roept Hiba vrolijk en ze trekt aan Lina’s arm.
‘Kom, we gaan een ijsje halen.’ Lina neemt Hiba’s kleine handje vast en loopt met haar naar de ijssalon.
Terwijl Ouassim even op de grote stenenbank gaat zitten, houdt hij Lina en Hiba in de gaten. Lina tilt Hiba op en geeft haar een kus op haar wang. Sinds Ouassim heeft gezien hoe lief Lina voor Hiba is, heeft Lina zijn hart. Hij was gelijk verkocht. Een man zal daar toch altijd een zwak voor blijven houden, en vooral omdat Hiba zoveel voor Ouassim betekend.
Lina is nu niet langer die arrogante trut, die ze op het eerste oog wel leek. Hiba beleefd de dagen van haar leven, en dat door Lina. Bij de gedachte dat Lina vast en zeker een goede moeder zal zijn, voelt Ouassim een tinteling in zijn buik. Zal hij verliefd zijn? Het zou toch niet?
Maar wat als Lina erachter komt dat Hiba niet zijn nichtje is, maar zijn dochtertje? Natuurlijk was het fout van hem om over zoiets te liegen, maar wat moest hij anders?
‘Kijk papa, gekregen van tante Lien,’ roept Hiba vrolijk. Haar oogjes staan vol geluk en ze heeft het klaarblijkelijk naar haar zin. Haar geluk, is zijn geluk.
Nadat ze het ijsje ophebben, lopen ze het zand in en vinden een plekje vlakbij het water.
Nog voordat ze de spullen hebben uitgepakt, rent Hiba al richting het water. ‘Hiba! Hier komen!’ roept Ouassim haar achterna.
‘Ik ga wel naar haar toe,’ besluit Lina. Ze zet haar spullen neer en rent achter Hiba het water in. Ouassim heeft het gevoel dat hij lucht is voor Lina. Ze heeft het veel te druk met Hiba en heeft geen oog voor hem.
Uit de plastic tas die Lina heeft meegebracht, haalt hij een laken en vind wat lekkernijen die Lina hoogstwaarschijnlijk voor vandaag bereid heeft. Terwijl Ouassim Hiba en Lina sterk in de gaten houdt, hoort hij een telefoon af gaan. Het geluid klinkt van dichtbij. Zou het Lina’s telefoon zijn? En alsof Lina vanaf het water haar telefoon gehoord heeft, loopt ze samen met Hiba terug naar Ouassim.
‘Je telefoon ging af,’ verteld Ouassim.
‘Wanneer?’ vraagt Lina en ze slaat een handdoek om Hiba heen.
‘Zo’n minuutje geleden.’
Lina knikt, en graait wat in haar tas opzoek naar haar telefoon. Ouassim probeert een glimp van haar reactie te vangen. ‘Ik ga even bellen. Ik ben zo terug.’
Zonder op Ouassim’s reactie te wachten, draait Lina zich om, loopt een eindje verderop, en gaat daar staan bellen. Wie zou haar gebeld hebben? Zou het een jongen zijn?
Deze gedachte maakt hem gek, maar hij kan niets anders dan toekijken.

‘Hoe bedoel je uit de hand gelopen?’ roept Lina, haar stem slaat over.
‘Hij werd niet meer wakker,’ zegt Ramzi koelbloedig. ‘We hebben hem met zijn drieën in de achterbak gegooid en zijn naar het bos gereden. Daar hebben we op hem in geknuppeld. Alleen op de buik en schenen zei ik nog, maar een knuppel raakte onverwachts zijn hoofd.’
‘Is hij dood?’ brengt Lina voorzichtig uit.
‘Weet ik niet. We zijn weg gegaan en hebben hem daar laten liggen.’
‘Verdomme Ramzi! Ik heb niet gezegd dat je hem moest doodslaan. Je moest hem een lesje leren!’ Lina bruist van de woede. Zowel Ramzi, als zij, kunnen hierdoor extreem in de problemen raken.
‘Hij heeft zijn lesje ook geleerd, dit is wat hij verdiend,’ zegt Ramzi kortdaad. Hij heeft overduidelijk geen spijt van de actie, in tegenstelling tot Lina.
‘Hoe kun je dat nou zeggen! Wij horen dit niet te doen, wij horen mensen hun levens niet af te nemen. Daar zijn wij niet voor gemaakt Ramzi. Hoe erg een situatie ook is of lijkt.’ Lina probeert zo kalm en zacht mogelijk te spreken, niemand mag dit gesprek afluisteren.
Van de stress, trekt Lina nog net niet de haren uit haar kop. Wat als Ramzi hem echt vermoord heeft? Lina is dan medeplichtige, zonder twijfel.
Lina kent die hele Hicham niet eens, en ze heeft ook geen idee hoe Ramzi hem gevonden heeft. Hicham heeft Amira's hart dan wel gebroken, maar hij zal geen slecht mens zijn. Lina was zo dom om Ramzi te bellen op het moment dat ze woedend was. En het ergste is nog wel dat Lina's verhaal niet eens klopt, Hicham heeft Lina helemaal niet aangeraakt.

Wat begon als een gezellige dag met Hiba, eindigt met dit. Een ware hel.

[moitagna]

SPannnnnnnnnend

[lifeless]

SPannnnnnnnnend

Thanks

[Crazy.Y]

Oh spannend!! go go!! (L) xx

[naamloos135]

Oepa! Heb je verhaal in 1x uitgelezen

[-Problemz]

omg, omg, omg, ik loveee dit verhaal, ik ben verlieeeefd!
upupup!