Three Different Girls

[moitagna]

Upp spannend hoor! Ik kijk uit naar het vervolg. XX

[lifeless]

33. Klein wondertje


Lina

‘Ik zweer het, zonder een enkele reden!’ probeert Lina Ilias te overtuigen. Lina komt sinds Saloua’s bevalling wekelijks langs, meestal als Saloua er niet is.
‘Wat doe je daar überhaupt!’ bijt Ilias haar toe. Hij had het nieuws van Mo gehoord, terwijl Mo had kunnen weten dat dit bij Ilias niet door de beugel ging. Lavida Loca is tenslotte een club van Tino.
‘Mag ik soms een beetje lol maken in mijn leven!’ verheft Lina haar toon. ‘Ik was daar met Souhaila. Tino heeft me er zonder enkele reden uitgegooid. Welk deel van die zin begrijp je niet Ilias?’
‘Ow ja? Zomaar?’ zegt Ilias op een sarcastische ondertoon. Lina kijkt hem vernietigend aan en slaat dan haar Burberry tas om haar schouder. Ze laat zichzelf buiten en gooit de deur met een dreun dicht. Net wanneer Lina in haar auto zit, merkt ze Ilias in de deuropening aan, hij is haar achterna gekomen.
‘En je weet wat er gebeurd als ik erachter kom dat je nog met die Ramzi om gaat. Ik heb je voor hem gewaarschuwd,’ zegt Ilias streng. ‘Hou afstand van hem. Ramzi is levensgevaarlijk.’
‘Ik ben eenentwintig jaar, geen zestien. Ik ben oud en wijs genoeg om te bepalen met wie ik om ga.’ Lina start de auto en rijdt zwijgend zijn terrein af. Maar de woorden van Ilias blijven door haar hoofd dwarrelen.

Als Lina thuis gearriveerd is, en van haar auto naar het appartement loopt, ziet ze Ouassim haar naderen. Waarschijnlijk is hij onderweg naar zijn auto die pal naast die van Lina staat. ‘Waar ga je naar toe?’ vraagt Ouassim als hij nog maar twee meter van haar verwijderd is. Wat een domme vraag, denkt Lina, ze staat zowat voor haar appartement. ‘Gaat jou dat iets aan?’ zegt ze op haar arrogantst. Ouassim ziet er eigenlijk fantastisch uit. Hij is naar de kapper geweest, heeft een kleurtje van de zon gekregen en heeft zich overduidelijk ook geschoren. Hij ziet er nu een stuk jonger uit dan alvorens. Verder draagt hij een T-shirt van Iceberg en draagt hij een lichtblauwe jeans.
‘Kun je het allemaal zien?’ Op Ouassim’s gelaat vervormt zich een grimas. Lina kan zichzelf wel schieten, zat ze hem nu schaamteloos te begluren? Hoofdschuddend wilt Lina naar binnen lopen als ze zijn stem weer hoort. Als ze zich omdraait ziet ze dat hij op de zelfde plek staat als dat hij net stond. ‘Je gaat toch niet de hele dag binnen zitten? Het is heerlijk weer!’ roept hij.
‘Dat bepaal ik zelf wel,’ zegt ze kattig en ze stapt de lift in. Ergens heeft hij wel gelijk. Met dit weer hoor je niet binnen te zitten, maar ze wist ook wel waar hij naartoe wilde. Het was immers meer een voorstel dan een vraag.
Maar waarom blijft hij maar volhouden? Is de boodschap soms niet duidelijk? En waarom zij? Genoeg andere vrouwen die zich wel voor zijn voeten werpen. Waarom blijft hij dan toch volhouden? ‘Omdat je hem gekust hebt dombo!’ vult ze in gedachte aan. Hem kussen is haar allergrootste fout geweest. Ze heeft hem valse hoop gegeven nadat ze hem op die ene avond terugzoende.

Ouassim

Ouassim parkeert zijn auto voor haar huis. Haar huis gelegen in een buitenwijk in Den- Haag. Het enige huis wat ze zich kan permitteren. Het is oud en afgetakeld en de buitenkant kan ook nog wel een likje verf gebruiken.
Wanneer hij op de bel drukt zwaait de deur nog geen seconde later open. Daar staat ze dan, zichzelf overduidelijk opgedoft. Ze draagt een satijnen nachtjapon en Ouassim gokt dat ze er niets onder draagt. Haar korte pikzwarte gestijleerde haren vallen zwoel langs haar gezicht en haar grote Arabische ogen glinsteren uitdagend. Ze is beeldschoon, maar toch kan hij niet plaatsen wat hij ooit in haar gezien heeft. Ze was gemeen, bezitterig, kattig, agressief maar bovenal heel erg afgunstig. Die eigenschap gaf hun relatie de doorslag.
Op dat moment verschijnt Hiba. Met haar korte armpjes uitgereikt komt ze op Ouassim afgerend. Zij is de enige reden dat hij hier is. Zijn kleine wondertje. Naast zijn moeder is Hiba de belangrijkste en kostbaarste vrouw in zijn leven.
Ouassim neemt Hiba in zijn armen en geeft haar een dikke kus. ‘Ik breng haar vanavond weer terug.’
‘Waar ga je naar toe dan?’ Rania hangt nu verleidelijk tegen de deurpost aan en Ouassim weet even niet waar hij zijn ogen moet houden. Hij is tenslotte ook maar een man met een zwak voor vrouwelijk schoon.
‘Speeltuin!’ roept Hiba Ouassim voor.
‘Dan gaan we naar de speeltuin,’ besluit Ouassim.
‘Waarom kom je niet even binnen? Hiba was net naar Dora aan het kijken, toch Hiba?’ zegt Rania op een kinderachtig toontje.
‘Oh jaaa!’ roept Hiba. Hiba probeert zichzelf los te wringen uit Ouassim’s greep en Ouassim zet Hiba op de grond neer. Hiba rent vrolijk naar binnen en Rania kijkt hem triomfantelijk aan.
‘Ik heb hier geen tijd voor Rania. Ik had me verheugd op een middagje met Hiba. Ik zie haar al zo weinig.’
‘Die tien minuten kunnen echt geen kwaad hoor,’ zegt ze zwoel en ze draait Ouassim de rug toe. Ouassim zucht, hier had hij niet op gerekend. Met lood in zijn schoenen stapt hij over de deurdrempel heen. Hiba is nu bijna drie jaar, maar Rania en Ouassim waren alvorens Hiba’s geboorte uit elkaar gegaan. Het was niet perse Ouassim’s beslissing, maar het werkte niet meer. Rania is veel te jaloers. Ze belde hem soms wel dertig keer op een dag en gunde hem geen enkel moment met zijn vrienden. Zelfs op zijn werk liet ze hem geen moment met rust. En als hij een keer zijn telefoon niet op nam, ging ze er automatisch van uit dat hij bij een ander was, en dat terwijl ze zwanger was van hem. Hij wilde dolgraag met haar trouwen om het kind eerbaar te maken en zodat Hiba ook niet hoefde op te groeien met een vader die ze zelden ziet, maar het ging niet anders. Hij zag geen toekomst in Rania, en dat door haar afgunst.
Rania gaat in de hoek van de bank zitten en slaat haar ene been over het andere waardoor het satijnen nachtjaponnetje een stukje omhoog schuift. Dit doet ze expres.
Hiba zit geamuseerd naar de tv te staren, zij vermaakt zich prima. Als het filmpje voorbij is, hebben hij en Rania nog geen woord gewisseld.
Ouassim neemt Hiba bij haar handje en zegt Rania gedag. ‘Waar ga je zo snel naar toe?’ roept Rania hem achterna en ze staat op.
‘Ik moet gaan.’
‘Waarom?’ vraagt ze argwanend en ze fronst haar wenkbrauwen. ‘Ga je soms met haar naar een andere vrouw? Staat ze soms te wachten?’
‘Nee. Maar..’
‘Want dat laat ik niet toe,’ valt Rania hem in de reden. Ouassim rolt met zijn ogen en loopt met Hiba aan zijn hand naar de voordeur. ‘Ik heb hier niet voor gekozen hoor Ouassim!’ roept ze dan. ‘Het was allemaal jouw beslissing dit. Ik wilde Hiba samen opvoeden, maar jij wou dat niet.’
‘Omdat dat niet ging Rania!’ begint Ouassim zijn geduld te verliezen. ‘Ik wilde zelfs met je trouwen, maar je werd met de dag meer onuitstaanbaar.’
‘Het kwam door de zwangerschap. Je weet toch dat zwangere vrouwen agressiever worden?’ brengt Rania een redelijk excuus naar voren.
Ouassim opent de voordeur. ‘Ik ga,’ zegt hij kort. Hij wilt net de straattegels betreden, als Rania hem bij zijn T-shirt terug trekt. ‘Door jou ben ik uit mijn familie verbannen. Ik heb alle pijn in me eentje moeten lijden. Alle zorgen, verantwoordelijkheden en liefde heb ik in me eentje in Hiba gestoken. Ik kon niet bouwen op een vader, omdat die er niet was. Ik wil het nog een keer proberen Ouassim, wij samen, met Hiba. Doe het niet voor jezelf, maar voor Hiba. Ze verdiend niets anders dan twee ouders die samen voor haar zorgen.’
‘Dit is niet het juiste moment. We hebben het er nog wel over,’ zegt Ouassim bot en hij loopt naar zijn auto. Hoe durft ze het hierover te beginnen in het bijzijn van Hiba?

Na een drukke middag in de grote speeltuin, belandt Ouassim en zijn dochtertje bij hem thuis. Hij is doodmoe, terwijl Hiba bruist van de energie. Ouassim ploft neer op de bank, terwijl Hiba de schuifdeuren die de huiskamer en het terras van elkaar scheidt, open probeert te maken. ‘Hiba, nee! Binnen blijven!’ roept hij. Maar Hiba is het terras al opgerend, gaat daar op de grond zitten en speelt met haar poppen. Ouassim kan haar geen moment uit het oog verliezen. Een ongeluk zit in een klein hoekje en hij moet er niet aan denken dat er iets met Hiba gebeurd, dat zal hij zichzelf nooit kunnen vergeven.
‘Wat een schatje!’ klinkt een meisjesstem uit het niets. Het geluid is afkomstig van boven, en Ouassim kan al wel raden wie het is. Lina hangt over de reling en heeft haar blik op Hiba gevestigd. ‘Van jou?’ vraagt Lina dan. Ouassim aarzelt, wat zal ze wel niet van hem denken als hij zegt dat het zijn dochtertje is?
‘Nee, dit is mijn nichtje Hiba,’ liegt hij. Hiba is zo druk bezig met de poppen, dat ze niets opmerkt van de stemmen om haar heen.
‘Wat lief! Kan ik even naar beneden komen?’ Ouassim knikt, en Lina verdwijnt naar binnen. Even later klinkt de bel en Ouassim doet open. Lina loopt hem, zonder te groeten, straal voorbij. In een rechte lijn loopt Lina het terras op en knielt dan neer langs Hiba.
Ouassim bekijkt dit van een afstandje en een duivels lachje ontsnapt zijn mond. Lina is overduidelijk gek op kinderen. Hier kan hij misbruik van maken. Hij kan misbruik maken van Lina’s zwakte voor kinderen. Hiba, zij kan hem dichterbij Lina brengen.

[Mileila_moslima]

Prachtig!!!
UPPPPPP!!!

[MISS_SGAT]

Wauw je weet jeself echt weer te overtreffen!

Ga zoo dooor!

[Chocolakoek]

Wauw ga verder! Nieuwe fan up!

[aysham]

geweldig oepaaa

[iesiej]

Wauuwwiiee ..

Ik wil veeel meer lezen hbibaa
Vooral als er vervolgen zijn over Linaa .. gewoon super !

X

[marwalina]

ga gauuww verder wauwiee love it ghihi

[lifeless]

Wauuwwiiee ..

Ik wil veeel meer lezen hbibaa
Vooral als er vervolgen zijn over Linaa .. gewoon super !

X

Het zijn 3 girls he, niet 1

[Estrel]

Je bent online.. UP UP UP!

[lifeless]

By the way, voor de dames die ik op ping heb.

Mijn bb doet het tijdelijk niet, sorry

[haaajjaaarr]

Upppp,
kom je trouwens ook uit Rotterdam ?

[-Problemz]

oepaaaaaaaaa!

[lifeless]

Upppp,
kom je trouwens ook uit Rotterdam ?

Nee, why?

[haaajjaaarr]

Nee, why?

door die plekken in het verhaal en je alles goed weet haha