Poll resultaten: Wie is jullie favoriet?

Stemmers
427. Je mag niet stemmen op deze poll
  • Lina

    332 77,75%
  • Samia

    54 12,65%
  • Amira

    41 9,60%
  1. #241
    I'm addicted to you

    Reacties
    1.601
    31-07-2011

    Citaat Geplaatst door Mileila_moslima Bekijk reactie
    Niet bij elke reactie zie je iets als het goed is,al hoewel je ziet wel hoeveel reputatiepunten je hebt

    Haha nee niet echt!
    Jeetje, ik dacht echt dat het iets speciaals was. Ik zie dat er topics over geopend worden, en noem maar op.
    Ik dacht dat je dan iets bijzonders kan doen wat andere niet kunnen. Maar goed..
    Ja, ik zie wel hoeveel reputatiepunten ik heb. Maar weet niet wat het inhoudt. Ik ben echt een nerd..

    Maar hoe moet ik er jou een geven dan?
    Mijn afgeronde verhaal: Three Different Girls
    Mijn nieuwe verhaal: Live Laugh Love

  2. #242
    3 Gebruikers!

    Reacties
    869
    06-07-2011

    Citaat Geplaatst door lifeless Bekijk reactie
    Ohjeee, ben ik jou nou echt vergeten!!! Hoe kan ik

    Thanks girl!!



    Ik ga het vervolgje nu plaatsen, zoals is beloofd!
    Inderdaad, hoe kon je?

    Maar, up!
    dar-dar;]b3ocha .. gaat je niks aan. het gaat je ook niks aan waar ik werk . ik was van plan om dat voor je te koopen en op stuuren daba lkhra 3la kmaltek alihodia
    Geplaatst door yassinova
    wallah als deze site met DIGID zou werken, was het 10000x rustiger
    geen bezems die mooi doen, geen schijnheilige meiden, geen anonieme zwartmakerij
    iemand reageert stoer? je weet gelijk wie het is...

  3. #243
    MVC Lid

    Reacties
    602
    08-05-2011

    oeppaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

  4. #244
    I'm addicted to you

    Reacties
    1.601
    31-07-2011

    Citaat Geplaatst door 0nbekendje Bekijk reactie
    Inderdaad, hoe kon je?

    Maar, up!
    Nou, ik had toen al even niets van je gehoord. Misschien daarom.
    Ik schaam me er rot om hoor!!!
    Mijn afgeronde verhaal: Three Different Girls
    Mijn nieuwe verhaal: Live Laugh Love

  5. #245
    I'm addicted to you

    Reacties
    1.601
    31-07-2011

    Citaat Geplaatst door Mileila_moslima Bekijk reactie
    Hahaha inderdaad!
    Het is de populairiteit,dat naar boven gaat.

    Ik hoef geen groen puntje hoor!
    Maar wel lief van je!

    Als je het aan iemand anders wilt geven,dan klik je op het sterretje onder iemands reactie.
    Ik heb je er toch een gegeven. Uit liefdadigheid
    Mijn afgeronde verhaal: Three Different Girls
    Mijn nieuwe verhaal: Live Laugh Love

  6. #246
    MVC Lid

    Reacties
    165
    16-08-2009

    oepaaaa aub

  7. #247
    3 Gebruikers!

    Reacties
    869
    06-07-2011

    Citaat Geplaatst door lifeless Bekijk reactie
    Nou, ik had toen al even niets van je gehoord. Misschien daarom.
    Ik schaam me er rot om hoor!!!
    Ben een stille lezer, remember?

    dar-dar;]b3ocha .. gaat je niks aan. het gaat je ook niks aan waar ik werk . ik was van plan om dat voor je te koopen en op stuuren daba lkhra 3la kmaltek alihodia
    Geplaatst door yassinova
    wallah als deze site met DIGID zou werken, was het 10000x rustiger
    geen bezems die mooi doen, geen schijnheilige meiden, geen anonieme zwartmakerij
    iemand reageert stoer? je weet gelijk wie het is...

  8. #248
    MVC Lid

    Reacties
    150
    25-05-2010

    uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuup

  9. #249
    - Vigilant Citizen

    Reacties
    889
    19-10-2006

    MVC Premium MVC Premium
    upss.

    Love is stronger than pride


  10. #250
    I'm addicted to you

    Reacties
    1.601
    31-07-2011

    26. Spijt komt altijd te laat


    Lina

    Lina ligt op het dakterras te genieten van het zonnetje die pal op haar gericht staat. Wat is het hier heerlijk, denkt Lina. De lente is altijd Lina’s lievelingsseizoen geweest. De lente doet de mens vrolijker maken. En niet alleen de mensen zijn beter in hun element, maar de natuur is de aanvoerder van dit geheel. Alles wordt groener en de bloemen komen uit. Al het bruin en gelige vergaat, de zon zal dit seizoen veroveren.
    De vogels doen hun best om wie het beste fluit. Bomen bloeien op, knoppen worden geboren. Elke stortbui, elke vloed van elk geweten, krijgt weer moed.

    Lina neemt een slok van haar ijskoude Ice Tea. Ze heeft in feite een heerlijk relaxed leventje. Ze heeft alles wat ze wilt, als het om materialisme draait in ieder geval. Plots schiet haar iets te binnen. Waarom heeft ze geen auto? Lina heeft al bijna twee jaar haar rijbewijs, maar een auto heeft ze niet. Heeft ze haar rijbewijs soms voor niets gehaald? Lina grijpt naar haar telefoon en belt Mo op.
    ‘Hé Mo!’ roept Lina enthousiast.
    ‘Ja?’ zegt hij ambtelijk.
    ‘Alles goed?’ vraagt Lina quasi sneaky.
    ‘Oké, wat wil je?’ verzucht Mo. Deze overgang van enthousiasme, naar de ‘alles goed’ vraag, betekend bij Lina maar een ding: ze heeft iets nodig, en dat weet Mo maar al te goed.
    ‘Nou kijk, ik ben bijna jarig en..’
    ‘Verklaar je nader Lina,’ onderbreekt Mo ongeduldig.
    ‘Een auto! Ik wil een auto die me van a naar b kan brengen. Dan hoef ik nooit meer te vertrouwen op het openbaar vervoer en hoef jij mij ook niet meer overal heen te brengen. Is dat geen goed idee?’
    Mo kan zichzelf wel een klap verkopen dat hij en Ilias zijn zusje zo verwend hebben. Ze hoeft maar met haar vingers te knippen en ze krijgt wat haar hartje begeert.
    ‘Ik ben nu aan het werk. Ik bel je straks wel.’ Direct hangt Mo weer op. Lina lacht voldaan en gaat weer in haar oude positie liggen. Dit zal wel weer gaan zoals gewoonlijk. Eerst zal hij tegenstribbelen en vervolgens krijgt ze toch wel wat ze vraagt.
    Vanonder klinkt een mannenstem. Het kan louter Ouassim zijn en zo te horen is hij aan de telefoon. Er klinkt namelijk geen respons op wat hij zegt. Lina spits haar oren en probeert het gesprek af te luisteren. ‘Ik heb hem echt af gezet!’ klinkt er een lichte irritatie in zijn stem. ‘Waar is hij nu dan?.. Oké, ik kom er nu aan.’
    Lina vraagt zich af tegen wie hij het heeft. Veel tijd hierover na te denken heeft ze niet, want het deuntje van haar telefoon gaat over. Zonder op de display van haar telefoon te kijken, neemt Lina op. ‘Ben je nu al van gedachte veranderd Mo?’
    Lina had de stem van Mo verwacht, maar het is haar lieve moeder. ‘Benti, ik ben het. Saloua’s vliezen zijn vanochtend gebroken en ze heeft al vijf centimeter ontsluiting. Iedereen is hier, en we gaan zo naar het ziekenhuis. Ik wil jou er bij hebben.’
    Dacht Lina even dat het Mo was, is het haar moeder die haar komt vertellen dat Saloua zo gaat bevallen. Waarom moet zij hierbij zijn? Lina weet zeker dat Saloua dit niet gewenst heeft. ‘Ik weet niet of dat wel zo’n goed idee is.’
    ‘Je wordt tante en mijn eerste kleinkind wordt geboren, natuurlijk willen we jou er bij hebben. Kom nu gelijk hierheen. Stel me niet teleur.’ Abrupt hangt haar moeder op, ze duld overduidelijk geen tegenspraak. ‘God verdomme, tyvuszooi. Kut Saloua. Kut Ilias,’ vloekt Lina ziedend, en ze staat ruw op. Lina kan haar moeder niet teleurstellen, dat heeft ze al genoeg gedaan. Ze moet wel gaan. Ze heeft geen andere keus.

    Voor de deur van Lina’s ouderlijk huis, staat de auto van Ilias. Wat doet hij nou hier? Waarom is hij niet bij Saloua in het ziekenhuis? Lina wilt hem liever niet onder ogen komen, maar ze moet wel, voor haar moeder. Voordat Lina de deur kan opendoen, is die al opengemaakt door haar moeder. ‘Benti, kom binnen, gauw.’ Nadat ze Lina bijna heeft fijn geperst in haar geknuffel, loopt Lina de huiskamer in. Voor het eerst sinds dat Lina is verhuisd, ziet ze haar zussen, haar zussen die ze liever ter plekke ziet verdwijnen. Daar zitten ze dan, de twee heksen die haar jeugd hebben verpest, die haar hier zowat hebben weggepest. Die de boel verzieken voor haar ouders. Lina kan het niet over haar hart verkrijgen om ze te groeten, de wond is te vers. Ze kust haar vader en groet de schoonfamilie.
    ‘Waar is Ilias,’ denkt Lina hardop. Bij binnenkomst had ze geen Ilias gezien.
    ‘Hij is aan het bidden. Hij is vreselijk zenuwachtig, meskien.’
    ‘Oh,’ zegt Lina kort, en ze gaat naar de keuken om een glas vruchtensap voor zichzelf in te schenken. In een teug drinkt ze het glas leeg en hoort dan voetstappen de trap af komen. Nu Ilias klaar is met bidden, is het tijd om te vertrekken. Lina wilt geen moment van haar moeders zijde wijken, dat om een ongemakkelijk moment met Ilias te voorkomen. Als ze gang in loopt, kruisen haar ogen die van Ilias. Hij heeft een onschuldige blik in zijn ogen, alsof hij spijt heeft. Het moment lijkt eeuwig te duren.
    Het is raar dat ze altijd zo hecht zijn geweest, en nu al weken ruzie hebben en elkaar niet eens groeten. Dat alles door de afgunstige Saloua.
    Snel wend Lina haar hoofd en volgt haar ouders naar buiten. Haar ouders zijn van plan in te stappen bij Nouheyla en Safiya. ‘O no, al sla je me dood,’ sist Lina.
    Moeder probeert Lina nog over te halen, maar ze houdt voet bij stuk. ‘Ik pak de metro wel,’ besluit Lina snel en ze wilt net wegbenen, als Ilias uit het niets opduikt.
    ‘Ze gaat wel met mij mee,’ zegt hij tegen haar ouders.
    ‘Mooi,’ zegt moeder smalend, en ze stap in de auto die even later de straat uit racet. Het is nu alleen nog zij en Ilias.
    ‘Ik ga echt niet met jou mee Ilias,’ zegt Lina nors. ‘Ik pak de metro, zoals ik al zei.’
    ‘Luister Lina, mijn vrouw kan ieder moment bevallen. Ik ben hier gekomen voor jou! Alleen voor jou. Ik heb mijn vrouw met pijnlijke weeën achtergelaten in het ziekenhuis om jou te komen halen. Dus stel me nou niet teleur en stap in. Je gedraagt je als een klein kind!’ sist Ilias geërgerd.
    ‘Dan ben ik maar een klein kind! Want ik ga mooi niet bij iemand instappen die zijn vrouw boven zijn eigen zusje verkiest. En trouwens, ik ben hier gekomen voor mama, omdat zij wilde dat ik meeging. Jouw vrouw en jouw kind kunnen mij gestolen worden.’ Lina heeft gelijk spijt van haar woorden. Het kind heeft helemaal niets te maken met Saloua. Zij en Saloua kunnen dan misschien niet door een deur, maar het kind is een onschuldig wezen die hier totaal buitenstaat. Hoe kan ze nou zo gemeen spreken?
    Ze ziet dat Ilias gekwetst is door haar woorden. Maar hij blijft opmerkelijk kalm en rustig. ‘Stap alsjeblieft in,’ dringt Ilias aan. ‘Ik blijf hier staan totdat jij instapt.’
    Lina ziet oprechte spijt in zijn ogen. Terwijl zijn vrouw in het ziekenhuis vast dood gaat van de pijn, is hij hier gekomen om haar op te komen halen. Ze wilt eigenlijk tegenstribbelen, omdat haar trots haar in de weg zit. Maar aan de andere kant is Lina ook maar een mens van vlees en bloed. Ook zij heeft gevoelens.

    Onderweg is het doodstil. Geen enkel gespreksonderwerp is gepast op dit moment. De stilte is om te snijden. De rit lijkt wel eindeloos te duren. Elk stoplicht lijkt tegen te werken, en het lijkt alsof Ilias bewust zachtjes rijdt.
    Pas wanneer Ilias de parkeergarage van het ziekenhuis oprijdt, verbreekt hij de stilte. ‘Ik heb nog wat voor je.’ Hij pakt vanachter zijn stoel een tas met Gucci letters er op. ‘Ik wist dat je deze graag wilde hebben.’
    Onbewogen tuurt Lina naar de prachtige Gucci tas. Ze is opslag verliefd. Ilias weet dondersgoed dat Lina een zwak heeft voor Gucci. Maar toch is haar trots te groot. ‘Denk je me nu om te kopen met een tas?’ vraagt Lina en ze trekt haar rechter wenkbrauw omhoog.
    ‘Kom op Lina,’ zucht Ilias. ‘Laten we niet meer boos zijn. Dit hoort een van de mooiste dagen van mijn leven te zijn, ik krijg mijn eerste kindje. Ruzie hoort hier niet bij, dus zullen we het hierbij laten?’
    ‘Denk jij nou echt dat dat zo makkelijk gaat? Weet je wel hoe erg ik me in de steken gelaten voelde, door jou? Je hoorde er juist voor mij te zijn. Je bleef niet eens onpartijdig, nee je koos voor haar.’ Lina voelt haar woede zich weer opborrelen als ze hieraan denkt. Ze voelde zich zo verraden door hem.
    ‘Het spijt me, het spijt me echt. Ik was gewoon bezorgd om haar en het kind. Je had het begrepen als het je eigen kind geweest zou zijn,’ zegt Ilias doordacht.
    ‘Ik was ook bezorgd Ilias! Maar naar mij luisteren deed je niet. Mijn excuses aanvaarden deed je niet. Waaraan had ik dat verdiend?’
    ‘Het spijt me, wollah het spijt me echt heel erg,’ betuigt Ilias voor de zoveelste keer zijn spijt.
    ‘Je hoeft niet te spotten met Allah,’ sist Lina tussen haar tanden door en ze tuurt uit het raam.
    ‘Het zal nooit meer gebeuren. Ik ben je broer Lina. We kunnen niet eeuwig boos op elkaar blijven.’ Het gesprek wordt bruut onderbroken door Ilias' telefoon. Hij voert een kortgesprek en hangt dan weer op. ‘Ze gaan beginnen.’
    Mijn afgeronde verhaal: Three Different Girls
    Mijn nieuwe verhaal: Live Laugh Love

  11. #251
    I'm addicted to you

    Reacties
    1.601
    31-07-2011

    Citaat Geplaatst door Mileila_moslima Bekijk reactie
    Wat een Topvervolg!
    Je kan echt prachtig schrijven! Tbark'Allah!
    Aah, wat lief. Geweldig om te horen
    Mijn afgeronde verhaal: Three Different Girls
    Mijn nieuwe verhaal: Live Laugh Love

  12. #252
    I'm addicted to you

    Reacties
    1.601
    31-07-2011

    26.1 Spijt komt altijd te laat


    Ilias is nog net op tijd binnen om de bevalling bij te wonen. Lina kan niet tegen het bloed, en is daarom bij het restaurantje een broodje gaan bemachtigen. Saloua zal toch niet staan te wachten op Lina’s bezoekje, dat weet ze wel zeker. Het kan Lina vrij weinig schelen. Ze is hier naar haar moeders wil, het kindje, en misschien ook een beetje voor Ilias.
    Lina merkt het knipperlichtje van haar Blackberry op. Een gemiste oproep en een sms’je. Lina kan blindelings raden wie het is. Ramzi.
    Als ze kijkt, ziet ze inderdaad dat het Ramzi is. Hij stuurt haar iedere dag aantallen sms’jes, terwijl Lina haast niet, of heel soms, maar reageert. Wordt hij niet moe van zichzelf?
    ‘Kan je het ook niet aanzien?’
    Lina kijkt op, en kijkt recht in het gezicht van Nouheyla die wilt aanschuiven. Schichtig kijkt Lina om zich heen, maar gelukkig is er geen spoor van Safiya te bekennen. ‘Wat moet je?’ gromt Lina die nog geheel in haar element is door hetgeen met Ilias.
    Nouheyla zucht, gaat zitten en laat haar hoofd op de muis van haar hand rusten. ‘Ik vroeg je iets!’ sist Lina vijandig. Lina heeft geen zin op antwoord te wachten. Lina staat op en laat haar, half opgegeten broodje staan. Hoe durft ze zomaar onuitgenodigd te gaan zitten?
    ‘Lina, wacht!’ hoort ze Nouheyla haar achterna roepen. Lina doet alsof ze doof is en zet haar stappen voort. ‘Wacht!’ herhaalt Nouheyla en ze versnelt haar passen. Opeens wordt Lina’s arm beetgepakt. ‘Wil je alsjeblieft even naar me luisteren?’
    Hier staat ze dan, haar zus waarmee ze nooit fatsoenlijk of op een correcte wijze praat. Haar zus de meeloper, ook wel de nageboorte van Safiya genoemd. Nouheyla die nooit haar mond durft open te trekken. Zij die deels alle pijn en leed van haar ouders heeft veroorzaakt.
    ‘Ik smeek het je Lina.’ Nouheyla kijkt haar met een ernstig gezicht aan en een trieste blik vult haar ogen. ‘Ik wil mijn excuses aanbieden, voor alles.’
    ‘Nog meer excuses,’ vult Lina sarcastisch aan en ze rolt met haar ogen. ‘Dit valt niet goed te praten, nu niet, nooit niet.’
    ‘Jawel, luister even naar me,’ en ze neemt Lina’s arm sterker beet als teken dat ze het meent. ‘Ik ben zo bang voor haar Lina. Ik heb je nooit gehaat of verafschuwt. Safiya en ik hebben ruzie, al een tijdje. Ze wenst ons allemaal ziektes, die niet voor herhaling vatbaar zijn. Ik heb al de hele dag niet met haar gepraat. Ik weet dat je me niet zomaar zult vergeven, maar ik hoop dat je het op een dag zult doen. Je moest eens weten hoe vaak ik deze woorden heb willen uiten, maar nu..’
    ‘Maar nu is het te laat,’ valt Lina haar kribbig in de reden. ‘We hebben het hier niet over een klein ruzietje, je hebt me hele jeugd geprobeerd te vergallen. En dan verwacht je dat ik je 1, 2, 3 zal vergeven. Hier? In het restaurant van een ziekenhuis? Misschien zal ik jou ooit kunnen vergeven voor je daden naar mij, maar je gedrag jegens onze ouders kan ik je nooit vergeven. Het zijn mijn ouders, en toevallig ook die van jou. Het zijn de dierbaarste mensen in mijn leven. Je hebt onze moeder kapot gemaakt. Na alle zorg en liefde die ze in jullie heeft gestoken, bedank je haar op deze manier.’
    De tranen rollen nu geleideloos over Nouheyla’s wangen. ‘Het doet me ook pijn om dat dag in dag uit te moeten aan zien. Maar Safiya, ik ben zo bang. Je snapt het niet, je weet niet eens de helft.’
    ‘Bespaar me je gezwets. Je hebt je eigen hersens en je eigen verstand. Jullie zijn een tweeling, geen Siameestweeling. Jij kan je eigen keuzes maken en doen wat jij denkt dat je moet doen.’
    Nouheyla pakt Lina’s handen sterk beet. Lina voelt dat ze trilt en haar handen klam zijn. ‘Het spijt me zo, ik zie het nu pas in, nu je bent verhuisd. De afgelopen weken heb ik een hel doorstaan. Ik ben nu het nieuwe doelwit in huis. Ik weet nu pas hoe jij je gevoeld hebt al die tijd.’ Nouheyla zet een stap naar voren en wilt met bibberende handen Lina’s gezicht vastpakken.
    Lina schakelt direct over op de automatische piloot en schuift een stap naar achteren. ‘Rot op! Laat me met rust! Ik wil niks meer met jou of Safiya te maken hebben. Verdwijn uit mijn leven, verdwijn uit mijn ogen.’
    ‘Sorry, sorry, het spijt me zo,’ snikt Nouheyla. Lina wuift haar spijtbetuiging weg en beent het restaurant uit. Ze laat Nouheyla verslagen achter, en dit keer komt ze Lina niet achterna.

    Als Lina op de kraamafdeling bij Saloua en Ilias is, ziet Lina haar nichtje. Het is een prachtig kindje met een mooi vol gewicht. Als een trotse vader wiegt Ilias het kindje in zijn armen, en Lina moet eerlijk toegeven dat het vader zijn hem goed staat. Lina heeft Saloua met moeite gefeliciteerd, toch vond Lina dat haar acteerwerk best eerlijk overkwam. Maar meer dan een brommend gemompel kwam er bij Saloua niet uit.
    Het kleine kamertje krioelt van de familieleden die allen het kindje willen bezichtigen, maar Nouheyla is er niet. Na het voorval in het restaurant is ze niet teruggekeerd naar de kamer. Het tafereel heeft Lina geen moment met rust gelaten. Nouheyla leek echt spijt te hebben. De blik in haar ogen zei genoeg.
    Gauw stopt Lina haar zwakke gevoelens weg, ze moet rationeel denken en haar hersens het werk laten doen. Ze heeft correct geantwoord, en zal geen spijt krijgen van haar woorden.
    Maar toch spoken de woorden van Nouheyla nog steeds door haar hoofd. ‘De afgelopen weken heb ik een hel doorstaan,’ hoort Lina haar nog zeggen.
    Wat zal Safiya haar nu aandoen? Zal ze hetzelfde doen als wat ze bij Lina al die tijd gedaan heeft?

    Toch kan Lina geen medelijden hebben voor Nouheyla. Zij heeft enkele weken een hel moeten doorstaan, maar Lina heeft dat jaren moeten doen.
    Mijn afgeronde verhaal: Three Different Girls
    Mijn nieuwe verhaal: Live Laugh Love

  13. #253
    I'm addicted to you

    Reacties
    1.601
    31-07-2011

    Waar zijn al mijn lieve, oude en trouwe fans gebleven
    Mijn afgeronde verhaal: Three Different Girls
    Mijn nieuwe verhaal: Live Laugh Love

  14. #254
    la carte lational...

    Reacties
    367
    13-06-2006

    Citaat Geplaatst door lifeless Bekijk reactie
    Waar zijn al mijn lieve, oude en trouwe fans gebleven


    Hier ben ik dan! Je aller grootste fan!
    Ik heb alle 27 pagina's achter elkaar gelezen en meid, wat kan jij mook schrijven!! Super ben helemaal gek op dit verhaal. Hoop gauw dat er een vervolg komt!! Ps wat een bitches Sabrya & Saloua !
    XXX
    Wat ik heb, wil ik niet verliezen Maar waar ik ben, wil ik niet blijven, Diegenen die ik liefheb, wil ik niet verlaten Maar die ik ken, wil ik niet meer zien, Waar ik leef , wil ik niet sterven, Maar waar ik zal sterven, daar wil ik niet heen: Ik wil blijven, waar ik nog nooit geweest ben.
    [Thomas Brasch]

  15. #255
    MVC Lid

    Reacties
    150
    25-05-2010

    Citaat Geplaatst door lifeless Bekijk reactie
    Waar zijn al mijn lieve, oude en trouwe fans gebleven
    Hier ben ik