Veel leesplezier, heb extra mijn best gedaan ik hoop dat jullie het wat vinden.
Dit is btw het laatste vervolgje voor vandaag want ga zo Titanic kijken(K)
Na enige tijd liep ik weer terug naar de hotel kamer, ik wilde verdomme naar Nederland! Ik wilde niet in dit land blijven en zeker niet met hem. Na wat er is gebeurd.. De zon was al onder, de mensen kwam tevoorschijn en voor ik het wist was het weer zo druk dat ik de weg niet meer kon vinden. Ik vroeg de weg aan een Engelsman die ik hoorde praten, hij wees me gelukkig de weg. Daar aangekomen liep ik naar boven naar de slaapkamer. Ik schaamde me een beetje omdat ik zwaar naar alcohol rook. Ik opende de deur en zag hem op bed slapen. Hij zag er zo vredig uit, maar dit was slechts als hij sliep. Vervolgens deed ik mijn jas uit, en pakte zijn spullen in en die van mij. Na afloop maakte ik hem wakker. 'Appie, sta is op' zei ik, hij werd geschrokken met een oog open wakker. Hij keek me vreemd aan. 'Ik wil naar huis' zei ik. Hij stond nu op en waste zijn gezicht. Hij kwam weer terug en keek me aan, ik werd er angstig van. Vervolgens kwam hij steeds dichter bij me staan. Ik sloeg mijn blik neer. 'Wat ruik je vreemd' zei hij verbaasd. 'Ja, zullen we nu naar Nederland gaan ik wil naar huis' zei ik bozer nu. Hij snoof aan me, 'Rot op breng me naar huis' zei ik terwijl ik opstond. 'Nee we blijven hier' zei hij terwijl hij op het bed plaats nam en me dom aankeek. 'Appie, ik wil echt naar huis nu' zei ik boos. Fijn zei hij. Hij stond op om zijn kleren op te ruimen. 'Heb ik al gedaan' zei ik hem. Hij keek me boos aan. 'Dus op zich kunnen we nu vertrekken' zei ik wat kalmer. 'Waarom doe je zo' zei hij. 'Waarom ben jij met haar weggegaan' zei ik boos. Hij keek spijtig, maar dit deed me nu niets. 'Noor, ik' hij kon zijn zin niet eens afmaken. 'Wat' zei ik ongeduldig. De tranen borrelde op, ik keek hem aan en wachtte op zijn antwoord. Hij uitte zucht en kwam naast me zitten op bed. 'Noor, het was niet mijn bedoeling je te kwetsen' zei hij kalm. 'Ja dat heb je dus wel gedaan' mijn stem trilde. 'Wie is dat meisje' vroeg ik hem. 'Dat is mijn ex-verloofde' zei hij, blijkbaar schaamde hij zich zijn blik sloeg die neer. 'Je Ex-verloofde' zei ik ongelovig. 'Ja' zei hij. 'Waarom is het geëindigd' vroeg ik nieuwsgierig. 'Je kent het wel, onze ouders kunnen niet goed meer elkaar overweg etc. etc.' zei hij. 'En dan ga je weg met haar' zei ik kwaad. 'Wat is dat nou dat doe je toch niet' zei ik erachteraan. Hij keek me met fronsende wenkbrauwen aan. 'Nee, zeg maar niets' zei ik. 'Zij, wilde afscheid nemen dit hadden wij niet eerder kunnen doen' zei hij spijtig. 'Heb je je ooit gedacht aan mijn gevoelens Abdelhanin, heb je niet even gedacht hoe ik me zou voelen na jouw actie' zei ik met de tranen die ik de vrije loop niet. Hij sloeg een arm om mij heen. 'Nee, doe maar niet. Ik dacht dat je echt van mij hield' zei ik spijtig. Ik snakte nu naar een sigaret, maar deze was nergens te bekennen. Hij bleef me een lange tijd aankijken maar er kwam niets uit zijn mond. 'Je hebt mij gebroken alleen gelaten' zei ik. Ik pikte een traan weg die in de weg zat. 'Je hebt me erg pijn gedaan Abdelhanin' volgde. 'Ik weet het' zei hij zachtjes. Ik stond op en liep naar het balkon toe. Hij volgde me jammer genoeg. Ik huilde nu hardop. 'Je weet het, waarom deed je dat dan in godsnaam' zei ik verdrietig. 'Dat heb ik je al eerder verteld' zei hij. Ik keek even op, 'Is er verder nog wat gebeurd' zei ik terwijl ik recht in zijn ogen keek. Hij keek snel even de andere kant op, en slok een brok door. Dit was genoeg voor mij, ik wist dat het gebeurd was. Mijn tranen konden een klein riviertje vormen, zo veel tranen liet ik voor hem. Gauw liep ik weer naar binnen, 'Noor, het spijt me' zei hij. 'Ik heb niets aan jouw spijt, ik wil naar huis nu' zei ik. 'Tfoe' zei hij hard. 'Tfoe, op jou' riep ik hem na dit had ik beter niet kunnen doen voor ik het wist greep hij me weer bij mijn armen en keek me boos aan. 'Niet op die toer gaan' zei hij kwaad. Niet op die toer gaan, wat niet op die toer gaan, ik maak zelf wel uit op welke toef ik ga. Wat denkt hij. De adrenaline gierde door mijn lijf. Mijn ademhaling ging steds sneller. Klaar, ik kon het niet meer inhouden. Ik gaf hem een klap in zijn gezicht. Maar dit had ik beter niet kunnen doen want voor ik het wist gaf hij me der eentje terug en ik lag gestrekt op de grond. En hij kon zijn ding weer gewoon doen.Als een klein meisje lag ik op de grond te snikken.
Na enige tijd vermande ik me en stond op. Hij stond nu onder de douche. Ik bestelde wat drank, en voor ik het wist stond het voor de deur. Ik dronk zoveel ik kon om de pijn te verzachten. Daar lag ik dan op de grond als een alcoholist te zuipen, mijn make up was helemaal uitgelopen. Na een minuutje of 4 kwam hij de douche uitlopen met slechts zijn boxer aan. Hij keek mij vreemd aan 'Waar ben je mee bezig' zei hij kwaad. 'Zie je dat niet' zei ik. Ik keek hem arrogant aan en dronk weer verder. Hij kwam op me aflopen en snel dronk ik nog wat. Hij pakte het van me af, en liep naar het balkon en gooide deze er van af. Vervolgens kwam hij weer op mij aflopen en zakte door zijn knieën. 'Je weet dat het me spijt, je weet het. Waarom doe je dit jezelf aan dit was niet mijn bedoeling Noortje' zei hij kalm. Ik stond op en keek hem boos aan. 'Ik wil nu naar Nederland' zei ik. 'Goed, als jij terug wilt dan gaan we toch gewon terug' Hij kleedde zich snel aan en samen liepen we naar beneden met een aantal meters ruimte tussen ons, vervolgens naar de auto. We waren op weg naar Nederland. En ik wist dondersgoed wat ik ging doen als ik daar was.
Geplaatst door banana_ 
