Met moeite opende ik mijn oog, ik keek om mij heen maar wist niet waar ik was. Deze plaats was onbekend. Ik zat in een ruk recht op, en zag Hanin op een stoel zitten slapen. En toen kwam het weer naar boven. Ik kalmeerde mijzelf en bekeek Hanin vanuit mijn bed, hij was zo mooi dacht ik bij mezelf. Wat kan ik me nog meer wensen. Langzaam werd hij wakker en opende zijn ogen ook met enige moeite. Hij zag dat ik hem bekeek en nam plaats op de stoel naast mijn bed. 'Goedemorgen Schoonheid' zei hij schor, vervolgens stond hij op en schonk een glas met water in. Hij gooide die in een teug naar achter. 'Goedemorgen' zei ik. 'Hoe voel je je' vroeg hij bezorgd. 'Klote, ik voel me klote' zei ik vermoeid. 'Zo zie je maar he' zei hij. Ik wist wel wat hij hiermee bedoelde maar hier ging ik niet op in, ik kookte van binnen. Mijn mond opende zich om hem wat te zeggen maar de zuster kwam net binnen gewankeld. 'Goedemorgen Noor' zei ze. 'Hallo' zei ik slaperig. 'Hoe gaat het' vroeg ze me, 'Goed hoor' zei ik terwijl ik Hanin even aankeek. Hij lachte scheef. 'Nou, ik heb goed nieuws voor je. U mag vandaag weer naar huis' zei ze. Ik keek haar neutraal aan, Huis? wat is huis, waar is mijn huis. Ik staarde haar aan alsof ze daar niet stond. 'Gaat het wel' vroeg ze. 'Ja, sorry ik dwaalde even af in mijn gedachten' zei ik. 'Dus ik mag naar huis, oke dat is mooi' zei ik niet gemeend. Hanin stond vervolgens op en ging in een hoekje staan. 'Moeten wij misschien je ouders bellen' 'Nee, nee doe dat maar niet' zei ik snel. Ze keek me ongeloofwaardig aan alsof ik wat raars zei. 'Oke, wat uw wenst' zei ze. Ik schonk haar een klein glimlachje, 'Nou, de papieren moeten nog even getekend worden en dan bent u er klaar voor om weg te gaan' zei ze terwijl de weer opstond. 'Mooi' zei ik. Ik kon niets zinnigs uit mijn keel krijgen. Vervolgens vertrok ze en zat ik daar alleen met Appie in een kamer. Hij me aan en ik hem, we zeiden niets. Er viel een doodse stilte. Na enkele minuten kwam hij op me aflopen en gebaarde dat ik moest opschuiven, ik deed wat hij zei. Hij kwam bij me liggen en keek mij aan. Het voelde even alsof ik in de zevende hemel was. 'Het spijt me' zei hij. 'Ik heb je niet eens bedankt voor wat je voor me hebt gedaan' zei hij. Even moest ik denken, Ah! er begon weer een lichtje te branden. 'Ja' zei ik. Hij lag nu zo dicht naast me dat ik al het verdriet vergeet. Hij kuste me nu, passievol. Ik kreeg er steken van in mijn buik. Zijn handen haalde hij door mijn haren en met het andere hand streelde hij mijn rug. Hoe veel ik hier van genot, dit kon niet hier gebeuren. 'Appie, we zijn in een ziekenhuis we gaan zo toch naar huis.' zei ik blij. Hij keek me aan en lachte met me mee. Even lagen we kaarsrecht naast elkaar en staarden we naar het plafond. 'Ik hou van jou Noor, weet je dat' zei hij zachtjes. 'Ik hou ook van jou' zei ik terug.
Dames, omdat hij Abdelhanin heet zul je merken dat ik hem soms Hanin zal noemen en soms Appie.
Even zodat je het weet(K)
Geplaatst door Ouafila27 
